Dylatacje konstrukcji hal cz.2

 tmp7d0e-1Rozmieszczenie dylatacji w hali o konstrukcji stalowej oraz szczegóły oparcia słupów na fundamentach w miejscu dylatacji: 1 – układ poprzeczny, 2- stężenia połaciowe poprzeczne dachu i pionowe słupów.

Słupy mogą być usytuowane na osobnych lub na wspólnym fundamencie. Odstęp między skrajniami tych słupów (m na rysunku) powinien umożliwić ich oczyszczenie z brudu i rdzy oraz zabezpieczenie antykorozyjne. Odstęp zależy od głębokości, czyli wysokości kształtownika słupa h. Zgodnie z PN-EN ISO 12944-3:2001 może on wynosić nawet 300 mm, przy h > 700 mm. Przykład rozmieszczenia dylatacji w hali o konstrukcji stalowej oraz szczegóły (w dwóch wariantach) oparcia słupów na fundamentach w miejscu dylatacji pokazano na rysunku.

Projektując odpowiednio rozmieszczone dylatacje termiczne w obiektach parterowych, można w obliczeniach pominąć wpływ temperatur pochodzenia klimatycznego na wytężenie ustroju. Zgodnie z postanowieniami normy powinny być spełnione następujące warunki:

—    długość obiektu lub jego oddylatowanej części (rozstaw dylatacji) nie może przekraczać w budynkach halowych 150 m, w estakadach 120 m,

—    odległość między najdalszymi względem siebie podporami (stężeniami lub słupami) przenoszącymi siły poziome w rozpatrywanym kierunku, jak również odległość przerwy dylatacyjnej od najbliższego stężenia poziomego nie może przekraczać 60 m.

Jeżeli zastosowanie dylatacji nie jest możliwe i wymagania nie mogą być spełnione, należy w obliczeniach ustroju nośnego uwzględnić wpływ zmian temperatury. Z analiz wynika, że wskutek działania temperatur pochodzenia klimatycznego w halach o znacznej długości skrajne słupy ustroju nośnego ulegają przeciążeniu, które sięga 15% ich nośności. Wpływ ten jest większy, gdy uwzględni się pogorszenie właściwości sprężysto-plastycznych niektórych gatunków stali w niskich temperaturach. Dotyczy to przede wszystkim elementów spawanych, które mają zwiększoną skłonność do kruchych pęknięć w niskich temperaturach.

Lokalne nagrzanie elementów konstrukcji może być związane z technologią (tzw. gorącą produkcją), gdy kolejne procesy produkcyjne zachodzą w warunkach wydzielania się dużej ilości ciepła. Może to powodować wytężenie konstrukcji, które należy uwzględnić w obliczeniach statyczno-wytrzymałościowych.

Dylatacje hal stosuje się również, gdy istnieje możliwość nierównomiernego osiadania podłoża gruntowego, np. przy posadowieniu obiektów na terenach eksploatacji górniczej. W takich sytuacjach projektowych dylatacje zapobiegają powstawaniu dodatkowych wytężeń ustroju nośnego, wywołanych zmianami położenia fundamentów hali.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *