Schematy statyczne układów poprzecznych wielonawowych hal

tmp802-1 Schematy statyczne układów poprzecznych wielonawowych hal stalowych.

Według podobnych zasad kształtuje się główne układy nośne hal wielonawowych. Kombinacji sztywnych oraz przegubowych połączeń słupów z ryglami i fundamentami jest w tym przypadku wiele, zwłaszcza gdy występują zróżnicowane wysokości naw hali. Zasady stosowania schematów połączeń słupów z ryglami i fundamentami są takie same jak w halach jednonawowych. Natomiast charakterystycznymi elementami układów poprzecznych hal wielonawowych są slupy pośrednie lub skrajne przegubowo połączone z fundamentem i ryglem, nazywane wahaczami (rysunek b, c, e, f, h). Z uwagi na łatwość montażu konstrukcji można zalecać stosowanie jednoprzęsłowych rygli dachowych (rysunek g). Ze względów statyczno-wytrzymałościowych korzystniejsze jest przyjęcie wieloprzę-słowych rygli dachowych (rysunek e, f). Należy jednak stwierdzić, iż wielokrotne przesztywnienie układu poprzecznego hali (wielokrotnie statycznie niewyznaczalnego) nie przynosi oczekiwanych korzyści w postaci zmniejszenia zużycia stali. Trzeba wówczas stosować dość skomplikowane konstrukcyjnie i technologicznie węzły montażowe, co skutkuje wzrostem pracochłonności wykonania konstrukcji w wytwórni oraz przy montażu na budowie, a to z kolei wpływa na zwiększenie kosztu inwestycji. Wtedy na ogół zysk związany ze zmniejszeniem zużycia stali (w wyniku zmian przekroju poprzecznego na długości slupów i rygli dachowych) jest niwelowany przez straty spowodowane większą pracochłonnością.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *