Hale przemysłowe i składowe mogą być jedno- lub wielonawowe. Jeśli różnice rozpiętości naw są małe, to należy ich rozpiętości ujednolicić (w przypadku wątpliwości przyjąć większą). Tak samo postępuje się, ustalając rozstawy słupów w kierunku podłużnym. Taki podział geometryczny rzutu hali umożliwia typizację jej ustroju nośnego, co przyczynia się do obniżenia kosztu inwestycji.
Zróżnicowanie geometryczne i konstrukcyjne ustrojów nośnych halowych obiektów stalowych powinno zdarzać się tylko w uzasadnionych sytuacjach projektowych. Do takich należy zaliczyć stosowanie innych ustrojów nośnych w ścianach szczytowych hal o płaskich ustrojach poprzecznych. W takim przypadku rygle dachowe ścian szczytowych, podparte dodatkowymi słupami pośrednimi, są inaczej wytężone niż rygle dachowe ram pośrednich (podparte na słupach głównych), które przenoszą obciążenia zebrane z szerokości rozstawu między nimi. W tej sytuacji można zmienić odstępy słupów w polach skrajnych. W halach przemysłowych z transportem podpartym stosuje się najczęściej jednakowe rozstawy układów poprzecznych i takie same ustroje nośne pośrednie i w ścianach szczytowych.
Słupy wewnętrzne wielonawowych hal przemysłowych pełnią często funkcję konstrukcji wsporczej jezdni podsuwnicowych suwnic pomostowych. Mogą one jednak ograniczać swobodę kształtowania powierzchni, szczególnie gdy modernizuje się obiekt łub zmienia jego przeznaczenie. Pod tym względem idealnym rozwiązaniem są hale jednonawowe, choć w przypadku jednonawowych hal o dużej rozpiętości trzeba liczyć się ze zwiększonym zużyciem stali na ich ustroje nośne. Wtedy należy stosować jezdniowe środki transportu wewnątrz obiektu lub suwnice bramowe.
Wysokość hali wyznacza architekt i technolog na postawie wymagań funkcjonalnych, wysokości urządzeń produkcyjnych, wysokości transportowanych elementów, gabarytów suwnic oraz przepisów bhp i Urzędu Dozoru Technicznego. Projektant konstrukcji stalowej powinien otrzymać lub sporządzić rysunek każdej nawy hali (mogą one być różnej wysokości).
Na rysunku pokazano przykładowo, które wymiary powinny być określone. W takiej hali na poziomie jezdni podsuwnicowej znajdują się chodniki do obsługi technicznej suwnic. Ich szerokość nie powinna być mniejsza niż 500 mm na długości między słupami i 400 mm na przejściu przy słupach. W projektowaniu obiektów przemysłowych wysokości hal często przyjmuje się z uwzględnieniem modułu pionowego 12M = 1,20 m (np.: 4,80 ni, 6,00 m, 7,20 m, …).
Przy doborze rozstawu slupów głównych (w kierunku osi podłużnej hali), rozpiętości naw i wysokości hali powinno się uwzględniać przede wszystkim wymagania związane z realizowaną w niej technologią produkcji lub jej funkcją, a także stopień wykorzystania powierzchni obiektu. Właściwe określenie tych parametrów geometrycznych powinno ponadto uwzględniać techniczno-ekonomiczne uwarunkowania budowy hali, tj. zapewnić łatwe wykonawstwo warsztatowe i montaż konstrukcji, małe zużycie stali i niski koszt inwestycji. W fezie ustalania szczegółowego przebiegu procesu technologicznego konstruktor powinien sugerować przyjęcie siatki słupów, która spełniałaby wymienione postulaty.
Z analiz wynika, że stopień wykorzystania powierzchni użytkowej hal wielonawowych zależy od gęstości siatki słupów wewnętrznych i gabarytów zainstalowanych urządzeń technologicznych. Im urządzenia będą większe, tym większe powinny być odstępy między slupami wewnętrznymi. Z tego powodu rozstawy slupów wewnętrznych są często większe od rozmiarów slupów zewnętrznych (w ścianach szczytowych i bocznych).
Względy techniczno-ekonomiczne wpływają na projektowanie konstrukcji hali m.in. z uwagi na dobór gatunków stali i innych materiałów, a także przyjęcie odpowiednich wymiarów elementów i ich przekrojów, co z kolei wiąże się z łatwym wykonaniem konstrukcji w warsztacie i scaleniem jej podczas montażu. W projektowaniu konstrukcji muszą być brane pod uwagę ponadto warunki lokalne, jak rodzaj gruntu, szkody górnicze, istniejące budynki, a także stawiane obiektom wymagania akustyczne, cieplno-wilgotnościowe i przeciwpożarowe.
Na ostateczny wybór rodzaju konstrukcji hali mogą mieć również wpływ wymagania estetyczne zarówno w stosunku do całego ustroju nośnego, jak i do jego fragmentów. Dlatego też w procesie projektowania jest pożądana ścisła współpraca architekta i technologa produkcji z konstruktorem.