Oprócz słupowo-ryglowych układów poprzecznych stosuje się niekiedy (np. w budynkach magazynowych) łukowe i przestrzenne kratowe układy nośne hal.
Lukowe ustroje nośne hal mogą być prętowe lub powierzchniowe (lukowe blachy fałdowe). Stosując łukowe poprzeczne układy nośne, można zwiększyć rozpiętości i zmniejszyć zużycie stali (w porównaniu do ustrojów ramowych).
Prętowe, łukowe ustroje nośne mogą być płaskie (pełnościenne bądź kratowe) lub przestrzenne (kratowe). Płaskie, pełnościenne łukowe ustroje nośne hal kształtuje się jako blachownice spawane lub dźwigary gięte z dwuteowników walcowanych, a także quasi-łuki złożone z kilku prostoliniowych elementów składowych. W przypadku łuków kratowych (zarówno płaskich, jak i przestrzennych) węzły ustroju są usytuowane na krzywiźnie łuku, ich pręty zaś są proste. Najczęściej stosuje się schematy statyczne luków dwuprzegubowych oraz dwuprzegubowych ze ściągiem.
Łukowe blachy fałdowe: ŁF – łukowa blacha fałdowa (z – zewnętrzna, w – wewnętrzna), B — element podporowy, S – ściąg, P – płatew, T – izolacja termiczna.
Łukowe blachy fałdowe (rys. a) są samonośnymi dźwigarami spełniającymi zarówno funkcję osłonową, jak i konstrukcji nośnej budynku. W takich metalowych sklepieniach walcowych wykorzystuje się nośność blach fałdowych na ściskanie i zginanie. Te powierzchniowe dźwigary metalowe są profilowane dwukierunkowo z blach. Wzdłuż osi podłużnej dachu ich przekrój poprzeczny (rys. b, c, d) jest ukształtowany w taki sposób, aby zwielokrotnić moment bezwładności w stosunku do blachy płaskiej (przekrój falisty, fałdowy). Wzdłuż osi poprzecznej są najczęściej formowane w kształcie łuków walcowych, kołowych. Stosuje się je jako ustroje nośne dachów lub do tworzenia konstrukcji dachu i ścian obiektu. Lukowe blachy fałdowe mogą być jednowarstwowe nie-ocieplone (rys.e), jednowarstwowe z natryskową izolacją wewnętrzną lub dwuwarstwowe przedzielone izolacją termiczną (rys.f). Opierają się one na podłużnych ścianach murowanych bądź na belkach stalowych lub żelbetowych. Jeśli nośność konstrukcji, na której opiera się łukowe sklepienie, jest niewystarczająca do przeniesienia sił rozporu przekazywanych przez dźwigar, stosuje się ściągi. Lukowe dźwigary profilowane dwukierunkowo projektuje się jako konstrukcje nośne dachów o rozpiętości od 15 do 35 m.